دردنیای امروزی با افتخارکارکردن به حاشیه رانده شده است،زیرا آن مستلزم تلاش و سخت کوشی است.به هر نحو چیزی اتفاق نمی افتد مگراین که آن را کسی به انجام رساند.زمانی که شخصی مایوس می شود،به آسانی در جست و جوی میان برها برمی آید.اما هرچه قدر هم آن ها وسوسه انگیز باشند باید از آن ها پرهیز کرد.افتخار به کاراز بطن آن چه که مارا به قله ی موفقیت نزدیک می کند نشات می گیرد.

با افتخار کارکردن نشانگر گذشته ها نیست.آن نشانگر توام با فروتنی است.ارزش کار وارزش کارگر جدا از هم نیستند.تلاش با دودلی سود اندکی در پی دارد.

سه نفر داشتند آجر می چیدند،رهگذری از آن ها پرسید که به چه کاری مشغول هستید؟شخص اول پاسخ داد:((مگر نمی بینی من زندگی را بنا می نهم))شخص دوم گفت:((مگر نمی بینی دارم آجر روی هم می گذارم))شخص سوم گفت:((من عمارتی زیبا می سازم.))هرسه مرد کار مشابهی انجام می دادند،ولی پاسخ هایشان کاملا متفاوت بود.سوال این است:آیا نگرش های متفاوتی داشتند؟وآیا این نگرش ها برعملکرد آن ها تاثیر می گذارد؟پاسخ بلی است یک بلی واضح.

تفوق و برتری وقتی به دست می آید که عامل کار به هرچه بهتر انجام دادن کارش افتخار کند.هرشغلی نشانگر تصویری از شخصی است که آن را انجام می دهد،علی رغم آن که آن،چه شغلی باشد خواه شستن ماشین،خواه جارو کردن زمین و خواه تمیز کردن خانه باشد.

کار رادر اولین فرصت و در هرزمانی به نحو احسن انجام دهید..بهترین تضمین برای افراد این است که کارامروز راخوب انجام داده باشید.

میکل آنژچندین روز برروی یک مجسمه کارمی کرد و برای حکاکی جزئیات بسیار کم اهمیت وقت زیادی صرف می کرد که به نظر نمی رسید از دید یک ناظر،بسیار پراهمیت باشند.هنگامی که از او پرسیدند چرا این کار را انجام می دهد،میکل آنژ پاسخ داد:((چیزهای بی اهمیت،موجب کمال می شوندو کمال چیز بی اهمیتی نیست))

بیشتر مردم فراموش می کنند که به چیز سرعتی یک کار را انجام داده اند،ولی آنها این را به خاطر دارند که به چه خوبی آن کار راانجام داده اند.

اگر از یک فرد خواسته شود که خیابان ها را جارو بزند،اوباید این کار را همانند نقاشی میکل آنژ،موسیقی بتهوون وبه زیبایی شعر شکسپیر انجام دهد.اوباید خیابان را آن چنان خوب جارو بزند که همه بگویند اینجا یک رفتگر بزرگ زندگی می کند که کارش رابسیار خوب انجام می دهد       (مارتین لوتر کینگ)

احساس این که یک کار،خوب انجام بگیرد مانند یک پاداش می ماند.بهتر است که کارهای کوچک خوب انجام بگیرند تااین که چیزهای زیاد بد انجام شوند.